Door Jules Stevens
Beurskoersen worden door ontelbaar veel factoren beïnvloed: micro-economische, macro-economische, politieke, weerkundige, systeemkundige, gezondheidskundige enz. Dat is op korte termijn. Op lange termijn is in een kapitalistisch gedreven systeem, de onderliggende winstgroei de enige determinerende factor.
Het zou een ‘behavioural bias’ zijn te denken dat je al die korte-termijn-factoren en hun impact zou kunnen voorzien: dat kan natuurlijk niet. In januari 2022 bereikten de Amerikaanse beurzen nog een historisch record op basis van de goede conjuncturele vooruitzichten. Enkele weken later dienden die vooruitzichten stevig neerwaarts te worden bijgesteld omwille van:
Factor 3 is bijna achterhaald. De visibiliteit m.b.t. factor 2 is verbeterd: los van het ontiegelijk groot menselijk leed in Oekraïne, lijkt de economische weerslag beperkt te blijven tot een zeer pijnlijke verhoging van sommige voedselprijzen alsook de energieprijzen. De vrees voor een verdere escalatie van het conflict buiten Oekraïne is echter zo goed als verdwenen. Het probleem lijkt dus beheersbaar te zijn. Neem hier ook in beschouwing dat er zich bovenop een fundamentele fysieke vraag naar gas, olie, tarwe en dies meer, ook een speculatieve financiële vraag heeft gevoegd. Indien verleden jaar de markt in evenwicht was op prijsniveau 100, kan een toename van de vraag met 20% ingevolge financiële speculatieve doeleinden, de prijs stevig doen opdrijven tot -ik zeg zo maar- niveau 150. Onmogelijk om dat precies te analyseren maar de prijselasticiteit van de opgesomde handelswaar is niet hoog: een lichte stijging van de vraag leidt op korte termijn tot een disproportioneel grotere stijging van de prijs. Eens die bijkomende speculatieve vraag terug verdwijnt, kan de prijs weer stevig dalen. We verkeren nu in een perfecte storm om de prijzen van olie, gas, tarwe sterk op te drijven.
We’re here because we’re here: de huidige situatie was niet te voorspellen in januari 2022, en nu we zover staan, heeft het ook geen zin zichzelf of een beheerder dit te verwijten. Dergelijke periodes van onzekerheid komen met de regelmaat van een klok voor: C19-crisis in maart ‘20, foute communicatie renteverhoging december ’18, enz. De kwaliteitsbedrijven waarin we beleggen overleven die stormen, en doen er eventueel zelfs hun voordeel mee als de groeitrend waarin ze participeren wordt aangewakkerd, dan wel omdat concurrenten in gevolge de conjuncturele weerslag ophouden te bestaan of kunnen overgenomen worden. Maar conjunctureel leidt dit -tijdelijk- tot minder gunstige vooruitzichten dan voordien.
De eerste factor, inflatie, is veruit de belangrijkste. De impact van stijgende rente is -als gevolg daarvan- enorm groot en verdient een gestructureerd antwoord.
Verder lezen? Download het volledige interview hieronder.
De VSA kennen momenteel een werkloosheidsgraad van 3.6% en een inflatie van 8.3%. Inflatie is een gevolg van overbevraging van de economische capaciteit: er is dus nu geen rentestimulus meer nodig. De FED wil die heel terecht afbouwen.
Geïnteresseerd in financiële markten en onze inzichten daarover? Download ons nieuwste magazine of ontvang een gedrukt exemplaar.
Downloaden