SPAC (Special Purpose Acquisition Vehicle)

Nooit eerder was beleggen op de beurs zo populair. Vooral nieuwe instrumenten zoals SPACs staan sinds vorig jaar in de kijker: in de VS haalden ze dit jaar al $100 miljard op. De omvang van de ‘deals’ wordt groter, zo fusioneerde Lucid-Motors, een elektrische autoproducent met een SPAC voor een waarde van $24 miljard. Alleen al in het eerste kwartaal van 2021 werden 306 SPACs naar de beurs gebracht, vergeleken met 46 voor heel 2018. Hoe zit een SPAC in elkaar, waarom zien we zo’n hype vandaag en is een SPAC een goede investering?

Wat is een SPAC?

Een SPAC (Special Purpose Acquisition Vehicle), is een publiek blanco-cheque bedrijf dat dient om een privaat bedrijf naar de beurs te brengen. Dankzij een SPAC kan een bedrijf sneller op de beurs noteren dan via de traditionele route zoals via een IPO (Initial Public Offering). Het IPO proces neemt immers veel tijd en geld in beslag en wordt soms jaren op voorhand gepland. Het proces eist een legertje van banken, auditors en advocaten. Zo gebeurt er een grondige ‘due diligence’ rond de financiële resultaten en de bank(en) moeten bij institutionele beleggers aankloppen om hun interesse vast te leggen – ‘bookbuilding’ noemt dat.

Tevens kan het bedrijf dat met een SPAC in boot gaat ook toekomstige financiële informatie tonen, wat cruciaal is voor groeibedrijven. Een bedrijf dat een IPO doet mag dit niet, het kan enkel historische informatie geven zoals beursgenoteerde bedrijven zelf. Vooral ‘startups’ die nog geen winst maken hebben een hierdoor een sterk voordeel. Ook de oprichter van een ‘startup’ kan sneller winst nemen door een deel van zijn bedrijf te verkopen en zo zijn risico verlagen.

Bij een SPAC, wordt de waarde van het bedrijf op voorhand afgesproken waardoor het overgenomen bedrijf zekerheid heeft over zijn beurswaarde. Daarentegen, kan de prijs na een IPO sterk omhoog gaan zoals we getuigden over het laatste jaar. Dat kwam omdat de enthousiaste individuele belegger pas nà de IPO toegang krijgt om aandelen te kopen. Het bedrijf dat naar de beurs ging had dus veel geld op tafel laten liggen door te goedkoop te verkopen. Daarentegen kunnen kleine beleggers wel participeren in deals die normaal enkel weggelegd zijn voor institutionele beleggers, ‘venture capital’ en ‘private equity’ fondsen. Ook heb je via een IPO een ‘lock-up’ periode, waar je de aandelen niet mag verkopen voor een bepaalde termijn, typisch 90-180 dagen. Bij SPACs heb je dit niet.

Hoe verloopt het proces?

Een sponsor ronselt een groep investeerders bij elkaar en zet een nieuw investeringsvehikel op. Als vergoeding voor de operationele kosten krijgt de sponsor gemiddeld 20% van de aandelen na de IPO. De beursnotering verloopt snel en vlot omdat de SPAC enkel uit cash bestaat. De SPAC heeft een bepaalde tijd, meestal twee jaar om een geschikte overname kandidaat te vinden. Eens de kandidaat is gevonden en de waardering voor het bedrijf is vastgelegd, gaat men op zoek naar bijkomend kapitaal. Want vaak is de overname verschillende malen groter dan de beurswaarde van de SPAC. Hier wordt vaak beroep gedaan op PIPEs (Private Invest- ment in Public Equity) waar institutionele beleggers een groot aantal aandelen aankopen. Huidige SPAC aandeelhouders hebben drie opties: ze behouden hun aandelen, ze geven de aandelen terug en krijgen hun initiële investering plus interesten, of ze verkopen hun aandelen in de markt. Indien er na twee jaar geen overname wordt gedaan, dan wordt het geld teruggekeerd.

Je kan je afvragen waarom er zo’n haast is om je bedrijf naar de beurs te brengen? SPAC IPOs waren goed voor 50% van de IPO markt in de VS in 2020.

Verder lezen? Download het volledige artikel hieronder.